Vandaag zat ik (weer) op de A12.
Vandaag heeft de Nederlandse Staat, door middel van de politie, mij fysiek pijn gedaan.
Zoals jullie zullen begrijpen, zijn deze twee zinnen direct met elkaar verbonden. Ik zit op de A12, omdat ik vind, gesteund door talloze wetenschappers, dat we te weinig doen om de vernietiging van onze leefomgeving tegen te gaan. Dat mag overdreven klinken, maar dat is het niet. Jullie hebben zoals iedereen het afgelopen jaar de rapporten en krantenartikelen voorbij hebben zien komen. Bosbranden, overstromingen, droogtes, gletsjers die smelten, het poolijs dat op het laagste niveau is ooit gemeten.
Dat alles is het gevolg van het feit dat we als (Westerse) mensen enorme hoeveelheden CO2 de lucht in jagen. Dat komt door politieke keuzes die gemaakt zijn de afgelopen 40, 50 jaar. In de jaren '80 van de vorige eeuw kon je nog zeggen: dat komt wel goed, dat loopt zo'n vaart niet...
Maar over 20 jaar kun je niet zeggen: we wisten niet beter, sorry, zo liep het nou eenmaal. Want dat is een leugen. We weten veel beter. We weten heel prima dat het anders kan en moet.
En nog steeds stoppen we miljarden in de fossiele industrie. Die
willens en wetens, alles ter meerdere eer en glorie van het Grote Geld,
doorgaat met investeren. Niet in groene energie, want dan willen ze nog
veel meer subsidie, maar in het oppompen van meer geld, sorry, olie en gas.
22 november gaan we als Nederland naar de stembus. Je kunt luisteren naar de partijen die zeggen: het komt allemaal wel goed, zo'n vaart zal het niet lopen. Of je kunt je verantwoordelijkheid nemen en stemmen op een partij die de werkelijkheid onder ogen ziet en zegt: het moet en kan anders.
Ik had, met mijn 52 jaar, nooit gedacht dat ik mijzelf in een positie zou bevinden dat ik mij door een waterkanon van de weg liet spuiten. Dat doet meer dan fysiek pijn. Dat doet mentaal iets met mij. Ik ben een oppassende nette burger, ik betaal mijn belasting, ik volg aanwijzingen van de politie bij een ongeval op de snelweg.
Maar ik heb ook mijn kinderen opgevoed om voor hun mening op te komen. "Hier sta ik en dit is waar ik voor sta." De politie die mij sommeert van de snelweg te lopen, omdat de burgemeester de demonstratie daar verboden heeft... volg ik die ook op? Is dat stukje "snelweg" zo belangrijk? Is dat belangrijker dan de toekomst van ons land, dat voor de helft onder de zeespiegel ligt?
Nee.
Verandering gaat niet zonder ongemak, soms zelfs met pijn. Deze verandering die moet komen, moet worden begonnen. Hoe langer we wachten, hoe langer we aarzelen, hoe groter de pijn zal worden. (Zie het stikstofdossier voor precies dezelfde beweging...)
Het neoliberalisme hangt alles op aan geld, winst en efficiency. Dat heeft ons land gebracht waar het nu is, waar we mensen straffen als ze hun aanvraag voor een toeslag niet goed invullen, maar waar een subsidieaanvraag van Shell door de VVD nog even snel geholpen wordt. Wie van die twee heeft steun van de overheid harder nodig? Of is de vraag: wie van de twee kan jouw partij beter steunen?
Kies op 22 november op zo'n manier dat je het aan de volgende generatie kunt uitleggen. Niet aan jouw kinderen alleen maar aan iedereen die de komende 50 jaar hier nog moet wonen.
Gelukkig leven we een in een democratie waar je die mogelijkheid hebt!
Zoals XR de mails afsluit: in liefde en woede.
